Jeśli spełnimy powyższe punkty to wystarczy zmieszać oba te składniki w proporcjach wagowych 50:50. Mieszać należy czymś drewnianym, lub z tworzywa sztucznego (nie z materiałów, które mają podwyższoną zdolność do tarcia, np. metal). Aby zwiększyć temperaturę spalania tego prochu to możemy dodać do niego pyłu metalu - glinu, albo magnezu. Proch ten bez żadnych dalszych obróbek można już z bardzo dużym powodzeniem używać do miotania, lecz jeśli komuś to nie wystarcza, albo oczekuje jeszcze czegoś więcej to można ten proch przegryzać z wodą, tzn:
Do naczynia w którym proch się znajduje nalewamy wody, aby powstała gęsta papka. Teraz musimy odparować wodę (zostawić w ciepłym miejscu) i proch należy bardzo dokładnie wysuszyć. Teraz najgorszym etapem i dość niebezpiecznym jest rozdrobnienie tego prochu w celu lepszego wymieszania składników. Można też pokruszy w palcach ten proch, otrzymując proch granulowany, albo zmielić... Mielić należy bardzo małe ilości prochu w okularach ochronnych i np. w moździerzu a nie w młynku. Ot taki proch jest już skończony. Ilości do miotania należy dobrać eksperymentalnie, bo łatwo się przekonać jaką siłę ma ten proch
Otrzymywanie: Składniki odmierzamy według powyższych proporcji.Wszystko dokładnie mielimy,żeby przechodziło przez sitko do mąki lub pończochę.Mieszamy węgiel z siarką i dodajemy azotan potasu.wszystko to mieszamy ręcznie lub w młynie kulowym.Im niej grudek i drobniejszy proch tym większe daje osiągi.Gdy proch jest zmieszany pozostaje nam przegryzanie tzn.zalewamy spirytusem proch na 3 tygodnie.
Jeśli chcemy zrobić proch granulowany do całości dodajemy 5% dekstryny i wilgotn od spirytusu proch przeciskamy przez sitko.